Úr søgu Føroya Lærarafelags

1. partur

Frá Færøernes Lærerforening til Føroya Lærarafelag

I. Stovnanin

Í 1872 varð sett í gildi nýggj kommunulóg fyri Føroyar. Hon kravdi m.a., at øll børn frá sjey ára aldri skuldu fáa neyðuga skúlagongd. Tvey ár frammanundan varð farið undir læraraútbúgving í Havn, og undan 1870 høvdu nakrir lærarar tikið prógv á donskum læraraskúlum.

Danskir lærarar settu á stovn yrkisfelag í 1874, og longu í 1877 hittust sekstan lærarar (fjúrtan av bygd og tveir úr Havn) til fundar ólavsøkudag at røða um kor lærara í Føroyum. Burturúr kom ein áheitan á løgtingið um “forbedring af lærernes økonomiske stilling” og umrøddar vórðu treytir hjá lærarum at sleppa upp í “Skolelærerenkekassen for Sjællands stift”.

Fundur var aftur á ólavsøku í 1878, og vit vita um tríggjar fundir í 1880-unum.

Fyrsta ítøkiliga úrslitið var ein einkjugrunnur, sum lærarar guldu inn í, og fyrsta læraraeinkjan fekk stuðul úr honum – 50 krónur – í 1884.

Á seinasta fundinum í áttatiárunum í 1885 var trímannanevnd vald at orða uppskot um at stovna felag og møguliga søkja um upptøku í Danmarks Lærerforening.

Trettan ár gingu, til stovningarfundur varð hildin – ólavsøkudag í 1898. Seytjan lærarar, trettan av bygd og fýra úr Havn, møttu til fundar umframt fýra sóknarprestar.

Henda dagin verður “Færøernes Lærerforening” stovnað og trímannanevnd vald. Hon skipaði seg á nevndarfundi 11. septembur 1898:

Formaður:

Louis Bergh, f. í Keypmannahavn (1834-1910), fyrstilærari í Tórshavnar realskúla.

Kassameistari:

Poul Jensen, f. í Trongisvági (1868-1940), annarlærari í Tórshavnar kommunuskúla.

Nevndarlimur:

Jógvan Poulsen, f. í Svínáum (1854-1941), lærari í Sjóvar sókn.

 

II. Fyrri helmingur av 20. øld.

 

Hóast nýtt yrkisfelag er stovnað í 1898, so fáa lærarar lítlan bata lønarliga fyrstu árini, og tað restar nógv í at vinna lønarliga ájavnt við starvssystkin í hinum partinum av ríkinum.

 

Tað man eisini hava virkað ørkymlandi, at fyrsta lønarlógin, ið felagið var við til at mynda – í 1902 – er langt frá at javnseta lærarar á bygd og í bý og uppaftur longri frá at javnseta kynini lønarliga. Sambært henni skuldu lærarar lønast soleiðis:

 

Í høvuðsstaðnum:

Fyrstulærarar:          1300 kr. árliga, sum annaðhvørt ár hækkar upp í 1900 kr.

Lærarar:                    840 kr. árliga, sum annaðhvørt ár hækkar upp í 1740 kr.

Lærarinnur:              530 kr. árliga, sum annaðhvørt ár hækkar upp í 930 kr.

 

Á bygd:

Byrjanarløn: 500 kr. árliga (javnt býtt millum ríki og kommunu). Tó kann skúlastjórnin í serligum førum viðtaka, at kommunan letur upp í 100 kr. minni, og at upp í 100 kr. kunnu verða goldnar í vørum. Lærarin hevur rætt til frían bústað, er slíkur tøkur, og triðja hvørt ár fær hann ískoyti.

 

Fyrstu árini er merkiliga lítið veiggj í hesum nýstovnaða felag. Á hvørjum ár gremur nevndin seg á aðalfundi um, at illa gongst at fáa inn limagjaldið, sum var ein króna um árið, og í 1904 verða seks limir sagdir úr felagnum fyri eftirstøðu.

 

Skal farast eftir gerðabókini, er felagið um at sovna, tí eingir fundir verða nevndir árini 1909-1912.

 

Á fyrireikingarfundi í 1885 hevði spurningurin um limaskap í “Danmarks Lærerforening” verið á lofti, og í 1905 verður borin fram fyrispurningur frá formanninum í danska yrkisfelagnum um áhugan hjá føroyskum lærarum at koma upp í DL. “...som en kreds”. Eingin avgerð verður tikin fyrstu árini, men tá ið aðalfundur verður hildin eftir steðgin, í 1913, eitur felagið bara “118. kreds”.

 

Tað kann hugsast, at ein av orsøkunum til, at lív kom í aftur felagið, var, at eitt drúgt stríð um undirvísingarmálið endaði við, at løgtingið í nýggjari skúlalóg frá 1912 í grein 7 samtykti, at danskt skuldi vera undirvísingarmál. Á aðalfundinum í 1915 vórðu tríggir menn valdir í nevndina, sum allir stóðu Sjálvstýrisflokkinum nær: Símun Pauli úr Konoy, sum gjørdist formaður, Hans Andrias Djurhuus og Alexandur Enniberg. Nevndin skírdi nú felagið í gerðabók og í almennum skrivum fyri “Føroya kennarafelag”, og hóast 2. grein í samtyktum felagsins ljóðaði: “Felagið fæst ikki við politikk”, so legði felagið so avgjørt upp í málpolitiska kjakið í 1918, m.a. við hesi áheitan á Føroya skúlastjórn:

 

“Føroya Kennarafelag loyvir sær við hesum brævi at biðja hina háttvirdu stjórn um at gera sítt til, at grein 7 í Kgl. Anordning av 16. januar 1912 um føroysk skúlaviðurskifti verður broytt á tann hátt, at føroyskt mál verður lært at skriva í øllum skúlum, og at undirvísingarmálið verður móðurmálið.”

 

Hetta var áhaldandi støða felagsins, til hetta mál var loyst á tann hátt, at kongalig fyriskipan strikaði 7. grein í skúlalógini frá 16. jauar 1912. Hetta varð gjørt 12. desembur 1938.

 

Á sama bógvi liggur umbøn frá felagnum frá miðskeiðis í 1920-árunum stílað til bæði skúlastjórn og løgting um at bera so í band, “at eingin verður kennari við almennar skúlar í Føroyum uttan at hava prógvað at hava kunnleika í føroyskum tungumáli bæði í talu og skrift” – ein umbøn sum til tað verður eftirlíkað rættiliga skjótt, tá ið kongalig fyriskipan frá 22. juli 1931 staðfestir, at eingin kann verða settur í fast starv sum lærari í fólkaskúlanum í Føroyum – próvtøkuskúlarnir undantiknir – uttan hann hevur tikið prógv í føroyskum máli.

 

Lønarspurningurin er aftur á skrá fyrst í 1920-unum, og 12. januar 1922 kemur í gildi nýggj lønarlóg, sum javnsetur kynini men ikki lærarar í høvuðsstaðnum og á bygd.

 

Smávegis batar verða vunnir í 1931, men í 1940 brestur kríggið á um okkara leiðir. Hetta hevur við sær, at sambandið við danska lærarafelagið verður kvett, og eisini, at lønarlagið í samfelagnum púra skeiklast, so at lærarastættin við krígslok lønarliga er púrasta dragnað.

 

Í eini grein í “Skúlablaðnum” 2. apríl 1946 (blaðið kom regluliga út frá 1930) verður lønargongdin lýst. Longu í 1941 liggur ársløn lærara 1149,- kr. niðan fyri vanliga føroyska húsarhaldsætlan, og í 1945 er talið 1526,- kr.

 

Eftir krígslok kemur nýggj lønarskipan fyri fólkaskúlalærarar í gildi í Danmark, og hetta fær føroyska lærarafelagið á aðalfundi í 1946 at samtykkja eina áheitan á landsins myndugleikar, ið illa kann lesast sum annað enn ein hóttan:

 

“Álagt verður stjórnini at koma á tal við allar lærarar í Føroyum um, hvat ið er at taka til, um lærarastættin ikki vinnur tær ynsktu lønarsømdir.”

 

Heimastýrislógin verður samtykt 1. apríl 1948, og á vári 1949 verður endiliga rokkið á mál, tá ið “Lóg um lønir og eftirlønir hjá lærarum við fólkaskúlan í Føroyum” verður samtykt við gildi frá 1. apríl. Í henni verður í 2. grein staðfest,

 

“at allir lærarar við fólkaskúlan í Føroyum eru undir teimum vanligu reglum, sum eru galdandi fyri lærarar í hinum partinum av ríkinum”.

 

Á hesum sama aðalfundi løgdu seks felagslimir fram uppskot um, at “ársaðalfundurin tekur til viðgerðar at heita á tingið um at taka allan skúlaskap í Føroyum undir sítt ræði longu í ár”. Eftir kjak varð hetta broytingaruppskotið samtykt við til tað stórum meirluta (67% fyri, 33% ímóti):

 

“Aðalfundur Føroya Lærarafelags 1949 samtykkir at heita á Føroya Løgting um at yvirtaka skúlamálið”.

 

Men áðrenn fundur var lokin, varð sett fram uppskot til samtyktar um at senda spurningin til frumatkvøðu. Hetta var samtykt, og á frumatkvøðuni fall málið: 44 atkvøddu fyri, 54 ímóti, seks seðlar vóru blankir.

 

 

2. partur

Føroya Lærarafelag sett sær spor í føroyskari skúlasøgu

III. Seinni helmingur av 20. øld.

 

Heilt frá fyrstu árum felagsins stuðlaði tað tiltøkum, ið vóru føroyskum børnum skúlaliga og mentanarliga at gagni. Nevnast kunnu hesi útgávutiltøkini:

 

Barnablaðið “Ungu Føroyar”, sum Símun av Skarði og Símun Pauli úr Konoy fóru undir í 1907. Báðir vórður teir seinni nevndarlimir í felagnum. Báðir stjórnaðu blaðnum 1907/08, Símun var blaðstjóri 1908/10 og aftur 1914/15. Hesi bæði seinastu árini stendur Føroya Kennarafelag sum útgevari.

 

“Barnablaðið”, sum kom út frá 1928 til 1931. Tað vóru lærarar í Suðuroy, ið stóðu fyri blaðnum, og Føroya Lærarafelag gav út. Í blaðstjórnini vóru fyrst Jacob Olsen, lærari á Tvøroyri og Sámal Johansen, lærari í Vági, men í septembur í 1930 kom Martin Joensen, lærari í Sandvík, upp í blaðnevndina fyri Sámal Johansen. Allir tríggir høvdu gingið í sama flokki á Læraraskúlanum og tóku prógv í 1926.

 

Ein fjórði lærari úr sama flokki, Jákup Berg úr Hovi, fór undir “Barnatíðindi” í 1942 og fekk eisini stuðul frá felagnum.

 

Á aðalfundi í 1950 legði Jacob Martin Kjeld, lærari í Millum- og realskúlanum í Havn og á Føroya Læraraskúla, fram uppskot um, at felagið skuldi geva bøkur út. Hetta árið kom út 1. árgangur av “Míni jólabók”, sum er komin út síðan. Miðskeiðis í fimmti-árunum skipaði felagið eina bókadeild og stuðlaði henni peningaliga, men fekk eisini landsmyndugleikarnar at veita fastan árligan stuðul. Bókadeildin arbeiddi dúgliga við m.ø. Jóhannesi Enni og Svenningi Tausen á odda – fleiri bøkur komu út og frá 1959 eisini “Barnablaðið”. Seinni gjørdist deildin fíggjarliga sjálvstøðug við árligari játtan á fíggjarlógini, og fólk komu í fast starv. Ingrið Sondum var leingi dagligur leiðari og eftir hana Niels Jákup Thomsen. Á Bókadeildini, sum eisini gevur út barnablaðið “Strok” og “Skúlablaðið”, arbeiða nú fýra fólk.

 

Lærarafelagið var um sama mundið eisini virkið í tveimum øðrum tiltøkum, sum veruliga settu sær spor í føroyskari skúlasøgu:

 

Í 1950 samtykkir aðalfundurin at arbeiða fyri “at fáa savn av undirvísingaramboðum til vega”, og í 1956 var “Føroya skúlasavn” sett á stovn við limum umboðandi Føroya Landsstýri, Føroya Skúlastjórn og Føroya Lærarafelag. Hetta savnið varð seinni til “Landsmiðstøðina fyri undirvísingaramboð”, ið saman við einum øðrum stovni, ið lærarafelagið var við at stovna í 1959, “Føroya skúlabókagrunni”, varð lagt saman til NÁM í 2010. 

 

Hóast føroyskir lærarar í 1949 lønarliga vóru komnir ájavnt donskum starvssystkjum, so verður á aðalfundi í 1958 víst á, at gongdin prístali viðvíkjandi hevði gjørt tað, at føroyskir lærarar nú tíggju ár seinni stóðu væl veikari, tá ið um realløn ráddi. Føroyskir myndugleikar guldu um helmingin av læraralønunum og vóru ikki sinnaðir at gera nakrar broytingar. Aðalfundurin í 1959 var tí sera avgjørdur og kravdi nýggja lønarlóg galdandi frá 1. apríl 1958. Í viðtøkuni verður lagt aftrat:

 

“Verður henda lóg ikki gjøgnumførd skjótt aftaná, at ólavsøkutingið kemur saman, hevur aðalfundurin samtykt, at tað verður heimilað nevndini at seta í verk tiltøk, sum eru neyðug fyri at fáa málið framt.”

 

Landsstýrið bakkaði við teirri grundgeving,

 

“at innan fyri sama ríkisfelagsskap ber ikki í longdini til at halda ymiskar lønir fyri fólk við serkunnleika. ... Út frá hesum heldur landsstýrið tað vera avgerandi neyðugt, um fólkaskúlin skal røkjast væl, at læraralønirnar eru tær somu í Danmark og Føroyum.”

 

Uppskotið varð samtykt á løgtingi og móti vári 1960 eisini á fólkatingi. Sambært tí er byrjanarlønin hjá lærarum 12.840,- kr. um árið hækkandi triðja hvørt ár 1080.- kr. upp í 15.000 og síðani triðja hvørt ár upp í 17.400,- kr.

 

Í mars 1972 varð samtykt nýggj læraralønarlóg fyri føroyska fólkaskúlan. Hetta var eitt frambrot, sum formaðurin lýsir soleiðis:

 

“Nú stendur klárt og greitt, at alt, sum hevur við lønar- og tænastuviðurskifti hjá lærarum at gera, skal ásetast eftir samráð við Føroya Lærarafelag.”

 

Yngru lærararnir vóru væl nøgdir, tí byrjanarlønin hækkaði munandi, og nú skuldu lønirnar javnast sambært føroyska prístalinum. Men eldru lærararnir vóru minni væl nøgdir, tí landsstýrið lækkaði allar aðrar lønir enn tær á fyrsta lønarstigi. Hetta merkti eitt afturstig fyri teir lærarar, sum høvdu verið í skúlaverkinum í meiri enn 12 ár. Umframt tað vórðu skúlastjórar, varaskúlastjórar og skúlaráðgevar settir á lægri lønarstig enn starvssystkin í Danmark.

 

Tað eydnaðist felagnum at rætta upp hesar ójavnar, sum sjeytiárini liðu.

 

Í 1984 staðfesti nevndin, at allir lønarbólkar í lærarastættini høvdu verið fyri reallønarniðurskurði seinastu árini. Í stríðnum at vinna á hesum vanda lýsti felagið á fyrsta sinni í søgu síni arbeiðssteðg við áheitan á limirnar at halda fakligar fundir. Hetta var 11. des. 1985, og tiltakið varð endurtikið 29. sept. 1986, tá saman við øðrum yrkisfeløgum.

 

Nakað vann felagið innaftur seinna partin av áttatiárunum, men ikki kann sigast, at reallønarmissurin var vunnin aftur, tá ið stóra samfelagsskrædlið var fyrst í nítiárunum. Ringast var í 1993, tá ið myndugleikarnir kravdu, at allir yrkisbólkar skuldu 8,5% niður í løn – tað svaraði til eina mánaðarløn. Nevndin treytaði sær, at lønirnar frá 1. jauar 1994 skuldu koma upp aftur hagar, tær høvdu verið undan niðurskurðinum, men hetta lyftið helt landsstýrið ikki, við tað at tað við lóg fekk løgtingið at samtykkja lønarsteðg um ársskiftið 1994.

 

Skoða vit aftur á kreppuárini, kann verða staðfest, at játtanin til føroyska skúlaverkið lækkaði úr 172,5 milliónum í 1990 niður í 142,3 milliónir í 1995. Av lógarásetta lønarsteðgi myndugleikanna og serligu setanarkorunum hjá lærarum í føstum starvi, sum eru tænastumannasettir og tískil ikki hava verkfalsrætt, vardi tað hjá lærarum sjey ár at vinna aftur mist lønarrættindi (tá verður ikki hugsað um dýrtíðarspurningar). Ikki fyrr enn í 1999 koma teir aftur á lønarstigið frá 1992. Hesa tíðina eru fólkaskúlalærarar so dyggiliga afturúrsigldir borið saman við starvsbrøður í Danmørk. Tá ið felagið fylti hundrað í 1998, var byrjanarlønin hjá einum føroyskum lærara 15.218 kr. um mánaðin (í Danmark 17.764), og endalønin var um somu tíð 19.816 kr. um mánaðin (í Danmark 22.798 kr.).

 

Vit fingu nýggja fólkaskúlalóg í 1962, og ein avleiðing av henni var, at lærarar skuldu brúka meira tíð til fundarhald, til lesiætlanararbeiði og foreldrasamstarv. Lærarafelagið setti sær fyri at vinna lærarum tímaniðurskurð samsvarandi. Vikutímatalið var um hetta mundið 36 tímar, tað hægsta í Norðurlondum. Í onkrum av hesum londum var vikutímatalið hjá barnaskúlalærarum 30 tímar, hjá framhaldsdeildarlærarum 24 tímar. Í Danmark var tað 32 tímar í eindarskúlanum (frá 1. til 10. flokk).

 

Miðað varð eftir sama tali her hjá okkum. 1. apríl 1965 var við løgtingssamtykt rokkið á mál hesum viðvíkjandi, og seinni eru broytingar fleiri ferðir gjørdar í vikutímatalinum. Í 1972 varð tað lækkað niður í 28,5 tímar, í 1982 niður í 28 tímar, í 1984 niður í 27,5 tímar og í 1985 niður í 27 tímar.

 

Frammarlaga í hesum stubba er nevnt, at Føroya Lærarafelag frá 1913 er at rokna sum 118. kreds í Danmarks Lærerforening.

 

Ein av høvuðsorsøkunum, at mangir lærarar tóku undir við hesi stevnu, mundi vera, at samráðingarrættur Føroya Lærarafelags við myndugleikarnar ongastaðni var staðfestur.

 

Tað varð hann við lógini um tænastumenn fólkaskúlans, samtykt í mars 1972. Aftur at hesum kom, at føroyskt tryggingarfelag hevði fingið einkarrætt til tryggingar í Føroyum, og so hevði danska felagið einvíst frá 1. januar 1976 tikið avgerð um, at føroyska umboðsfólkið í danska lærarafelagnum bara skuldi hava talurætt, ikki atkvøðurætt.

 

Hans Kristiansen, lærari við Gjógv, greiddi frá hesum broytingum, tá ið hann á aðalfundinum 1980 legði fram hetta uppskot:

 

“Føroya Lærarafelag meldar seg úr Danmarks Lærerforening frá 1. januar 1981.”

 

Hann nevndi eisini, at seinasta tíggju ára skeiðið hevði føroyska lærarafelagið goldið um hálva millión í limagjaldi til danska felagið, peningur, sum hann metti var betur farin at styrkja føroyska felagið.

 

Meirilutin í felagsnevndini tók ikki undir við hesum uppskoti og stuðlaði einum uppskoti um at senda spurningin til frumatkvøðu. Hetta uppskotið fall. Atkvøtt varð so um at siga limaskapin í danska lærarafelagnum upp. Av teimum 41 limunum, sum eftir vóru á fundinum, atkvøddu 27 fyri, og var málið sostatt samtykt. Men løgfrøðiliga vísti seg ikki at bera til at fáa í lag felagsútmelding. Allir limir í F.L. – 528 í tali – fingu stutt eftir aðalfundin skriv frá D.L.F. við seðli, ið nýtast kundi at siga seg úr danska felagnum. Og hann varð í flest øllum førum nýttur.

 

Nú søkti Føroya Lærarafelag um limaskap í “Nordiska Lærerorganisationers Samråd”. Umsóknin varð viðgjørd og játtað á fundi í desembur 1983. Á heysti í 1985 søkti felagið um limaskap í alheimsfelagnum WCOTP (World Confederation of Organizations of the Teaching Profession) og fekk játtandi svar 1. juli 1986.

 

3. partur

 

Høvuðsuppgávan at skapa limunum betri lønar- og arbeiðskor

 

IV. Føroya Lærarafelag í 21. øld.

 

Eyðvitað er hetta at skapa limunum betri lønar- og arbeiðskor støðugt høvuðsendamál felagsins. Sum eina roynd at styrkja um henda táttin fór Lærarafelagið um 2010 at samstarva við onnur yrkisfeløg, ið umboða starvsfólk á almenna arbeiðsmarknaðinum, landi og kommunum. Feløgini í Fakfelagssamstarvinum eru umframt Føroya Lærarafelag, Starvsmannafelagið, Felagið Føroyskir Sjúkrarøktarfrøðingar, Føroya Pedagogfelag, Havnar Arbeiðskvinnufelag og Akademikarafelag Føroya. Tilsamans umboða tey umleið 5.550 limir, og av teimum eru um 1000 úr Lærarafelagnum – av teimum um 700 í starvi.

 

Í formansfrágreiðingini til aðalfundin í Føroya Lærarafelag 2017 tekur formaðurin soleiðis til:

“Ein av størstu hóttanunum móti fólkaskúlanum er framvegis tepra játtanin. Hóast tað í játtanini til fólkaskúlan seinnu árini er lagt upp fyri lønarvøkstri og øktum pensjónsútreiðslum, so dregur fólkaskúlin framvegis eftirsleipið av niðurskurðunum, sum vóru framdir frá 2010 og nøkur ár fram.”

 

Víst kann eisini verða til, at frá 1. apríl 2007 til 1. oktobur 2009 minkaði reallønin, t.e. útgoldin løn í samanburði við prístalsgongd.

 

Borið saman við lønarlagið hjá fólkaskúlalærarum í hinum Norðurlondum, liggja føroyskir lærarar á einum miðalstigi. Men vert er at nevna, at tað ikki sæst aftur lønarliga, at læraraútbúgvingin nú er á bachelor-stigi, og heldur ikki hevur eydnast at vinna teimum betri lønarkor, sum hava tikið ískoytisútbúgving. Talan er her um limirnar í hesum sjey undirfeløgum Føroya Lærarafelags: KT-varðafelagið, AKT-felagið, Serlærarafelagið, Orðblindafelagið, Skúlavegleiðarafelagið, Skúlabókasavnsfelagið, Lesivegleiðarafelagið og Støddfrøðilærarafelagið.

 

Lærarafelagið hevur víst á, at tá nógv tann størsti parturin av játtanin hjá landinum til fólkaskúlan eru lønir, so gongur niðurskurður fyrst og fremst út yvir arbeiðsumstøðurnar hjá lærararunum. Teir undirvísa fleiri tímar av samlaðu arbeiðstíðini enn fyrr, og samstundis verður minni tíð til aðrar uppgávur, sum eru knýttar at undirvísingini og trivnaðinum hjá næmingunum. Úrslitið er, at størri ósamsvar verður ímillum krøvini, ið verða sett lærarunum í fólkaskúlanum, og so tilfeingið, ið verður tillutað at útinna arbeiðið.

 

Formaðurin segði á aðalfundinum í 2017, at

 

“Felagið fær í dag nógv fleiri fyrispurningar um arbeiðsviðurskifti, serliga um virksemisætlanina, enn áður. Nógvir lærarar ivast stórliga í, um samsvar er millum ásettu tíðina í virksemisætlanini og tað arbeiði, tey veruliga gera. Hetta elvir til ónøgd og í ringasta føri til mistrivnað. Sum kunnugt er trivnaðurin millum næmingar eins væl og millum lærarar av alstórum týdningi.”

 

Samanumtikið kann sigast, at nógv virksemi er í Føroya Lærarafelag.

 

Umframt fundarvirksemi hevur felagið nógv samskifti við limir. Nógvir fyrispurningar eru um arbeiðsviðurskifti og eftirløn.

 

Fleiri persónsmál eru eisini, m.a. orsakað av tvístøðum við næmingar ella foreldur, ósemjur við leiðsluna og ótryggleika í starvinum annars.

 

Felagið er javnan í sambandi við Mentamálaráðið og Lønardeildina hjá Fíggjarmálaráðnum.

 

Felagið er eisini umboðað í nevndum og arbeiðsbólkum og svarar hoyringarskrivum, tá ið lógir og kunngerðir, sum viðvíkja fólkaskúlanum og arbeiðsmarknaðinum annars, eru til viðgerðar í tinginum.

 

*

Sambært grein 11 í viðtøkum felagsins eru fimm limir í felagsnevndini. Umframt teir eru tveir tiltakslimir. Nevndarval fer fram eftir hesi skipan:

1. Formaðurin verður valdur triðja hvørt ár. Valskeiðið er trý ár, galdandi frá aðalfundinum í 2019.

2. Tveir nevndarlimir og tveir tiltakslimir verða valdir hvørt ár. Valskeiðið hjá nevndarlimum er tvey ár og tiltakslimum eitt ár.

3. Nývalda nevndin tekur við eina viku eftir valið.

 

Á skrivstovuni eru trý fólk í starvi: Formaðurin, ein skrivari og løgfrøðiligur ráðgevi, ið arbeiðir hálva tíð.

 

Bókadeildin, sum er deild undir Føroya Lærarafelag, er forlag, ið gevur út barna- og ungdómsbøkur. Harumframt gevur hon út barnablaðið Strok og Skúlablaðið, sum er málgagn Føroya Lærarafelags. Forlagið gevur út umleið 80 bøkur um árið.

 

At stjórna Bókadeildini velur Føroya Lærarafelag fimm manna nevnd. Dagligi leiðarin er skrivari í nevndini.

 

Á Bókadeildini arbeiða fýra fólk: Ein dagligur leiðari, ein ritstjóri, ein ritstjóri, sum eisini er blaðstjóri á Skúlablaðnum, eitt marknaðarfólk, sum umsitur Barnabókaklubban nakrar tímar um vikuna, umframt blaðstjórin á barnablaðnum Stroki og Píka7.

Stuðulsgrunnur lima Føroya Lærarafelags eigur Bókamiðsøluna P/F BMS, sum verður stýrd av eini nevnd valdari á aðalfundi.  Í henni eru fimm limir.

Endamálið við Pf. Bókamiðsøluni er at eiga og reka handils- og goymsluhøli, fáast við bókaútgávu og annað í hesum sambandi. BMS er millumliður millum føroysk forløg og bókasølur í Føroyum og uttanlands. Forløg lata BMS hóskandi nøgd av bókum, fløgum o.ø. á goymslu. BMS avgreiðir so bíleggingar frá bókahandlum, skúlum, stovnum o.ø.

Á Bókamiðsøluni arbeiða dagligur leiðari, eitt skrivstovufólk og eitt avgreiðslufólk.

 

Árni Dahl, lærari og rithøvundur, hevur skrivað.